Старшы навуковы супрацоўнік аддзела славістыкі і тэорыі мовы Тарэлка Міхаіл Уладзіміравіч на працягу двух месяцаў знаходзіўся ў службовай камандзіроўцы ў г. Гале (Германія). У час камандзіроўкі была працягнута праца па даследаванні рукапісу беларуска-татарскага паходжання XVII ст., так званага хамаіла, які захоўваецца ў фондах бібліятэкі Лейпцыгскага ўніверсітэта (сігнатура B.or.280). Да нашых часоў захаваліся сотні рукапісаў татараў Вялікага княства Літоўскага канца XVI – пачатку ХХІ стст, якія змяшчаюць тэксты на арабскай, цюркскай, беларускай і польскай мовах запісаныя арабскім пісьмом. Яны ёсць у дзяржаўных кнігасховішчах Беларусі, Літвы, Польшчы, Расійскай Федэрацыі, Вялікабрытаніі, Украіны, Германіі, Латвіі, а таксама ў прыватных зборах. Але пераважная большасць гэтых рукапісаў датуецца ХІХ – пачаткам ХХ стст., у той час як рукапісаў XVI – XVII стст. захаваліся лічаныя адзінкі. Таму даследаванне менавіта гэтага помніка мае вельмі важнае значэнне. Пры гэтым мы не ведаем, як гэты рукапіс апынуўся ў Германіі. Вядома толькі, што на пачатку XVIII ст. ён ужо быў там.